Time flies! Nog maar 26 dagen te gaan en ik vind het stiekem nog veels te leuk hier!

We zijn vorige week naar Brownsberg geweest, dat is een grote berg waar we hebben gewandeld en waar we bij twee watervallen zijn geweest. Maar eerst moesten we met er met een busje naartoe.. De verharde weg ging prima maar eenmaal op de berg bestond de weg uit modder, zand en uhm modder?! We reden steeds vlak langs de rand en ik probeerde mezelf gerust te stellen met het idee dat de chauffeur heus wel wist wat hij deed.. maar op een gegeven moment zaten we vast! De chauffeur trok zijn trukendoos open; gas geven, achteruit rijden en weer vooruit, de mensen de bus laten schudden.. Uiteindelijk is er iets onder de banden gelegd (geen idee wat precies want ik durfde niet echt opzij te kijken)en konden we uiteindelijk doorrijden. Ik probeerde nog maar even niet aan de terugweg te denken wantdeze geniale wegmoesten we natuurlijk ook weer omlaag.. Eenmaal op de berg hebben we ons even omgekleed en zijn we begonnen aan de wandeling. Onze gids vertelde echt van alles en ook al ben ik niet echt een natuurmens, het was heel interessant! Alleen dat de gids met een stok op takken sloeg om te kijken of het geen slang was vond ik toch iets te natuurachtig, ik hou niet zo van slangen geloof ik.. We hebben bomen gezien waar rubber, kurk en viagra van gemaakt wordt en heel wat dieren. In de bomen speelden de aapjes, zo gaaf om te zien! En ik heb aan een liaan geschommeld, stoer! (Ook al was ik nog niet zo goed als de gids, hij noemde de Brownsberg een speeltuin, deed de tocht op slippers en hing op de kop aan de liaan.) Het was een zware wandeling naar de waterval, de tweede was nog zwaarder dan de eerste. Het grappige met zulke dingen is altijd dat je eerst een stuk naar beneden loopt (kruipt en rolt) maar dat je dat stuk uiteindelijk ook weer omhoog moet lopen. Bloed, zweet en tranen! Maar het was zeker de moeite waard want de watervallen waren echt gaaf om te zien. We hebben lekker zitten relaxen en in onze bikini onder de waterval gestaan, hoe gaaf is dat?!

Afgelopen zaterdag was het tijd voor ons feest! We hadden ondertussen best wat mensen uitgenodigd, er was schoongemaakt onder ons huis en de barbecue stond klaar (en die hebben we zelf aangekregen!!) Iedereen die kwam had zelf hapjes en drankjes meegenomen, uiteindelijk was er zoveel eten en drinken dat wij de komende maand elke dag nog dronken kunnen worden als we zouden willen en Mirjam en Jennie zondag verplicht moesten komen eten om het op te krijgen. Het was een erg gezellige avond, leuk ervaringen uitgewisseld en dan is het wel fijn om te horen dat Carlijn en ik niet de enige zijn die helemaal freaken van kakkerlakken maar dat er ook andere meiden zijn die helemaal gek worden wanneer er weer eentje gespot is. Iedereen was fan van ons huisje, wij zijn zelf ook nog steeds zo verliefd op our crib. De avond eindigde in een slagroomgevecht dus dan kun je wel een beetje bedenken wat het gezelligheidsgehalte was. Alleen een beetje jammer dat ik de volgende ochtend misselijk wakker werd.. uhm wat is die geur?? Juist, slagroom in je haar gaat stinken!!

Om toch nog even wat burgerlijks te doen ben ik met Carlijn en Sjoukje naar de Petrus Paulus kathedraal geweest, de grootste houten kathedraal van de wereld. Hij was van binnen nog mooier dan aan de buitenkant dus we hebben onze ogen uitgekeken.

Afgelopen maandag zijn we nog een keer naar Berg en Dal geweest, dit keer waren Jennie en Mirjam ook mee. Berg en Dal vind ik echt het gaafste uitstapje ever! Je kunt leuke activiteiten doen en tussendoor in je hutje liggen, voetballen, volleyballen, zwemmen of wat je maar wilt. Dit keer zijn we de Tarzanswing gaan doen. Je springt terwijl je aan een touw zit en je moet vooral maar niet kijken hoe dat vast zit. Zoals de gids zei; ‘Je moet je ogen even dichtmaken.' Als je eenmaal gesprongen hebt is het zo heerlijk om te slingeren tussen de bomen en boven Suriname rivier, vooral als je dan het touw loslaat en achterover leunt. Ik kan het wel proberen te beschrijven maar het gevoel is eigenlijk gewoon onbeschrijfelijk. Het beste is toch om eens naar Suriname te gaan en alles uit te proberen. Markoesa is een sapje die je in Suriname in eigenlijk alle supermarkten en op alle terrasjes wel kunt krijgen, het is een heel lekker zoet sapje gemaakt van een vrucht. Bij Berg en Dal werd er voor ons een Markoesa geplukt en hebben we de echte vrucht gegeten. Jemig ik krijg echt verstand van die dingen terwijl ik me daar normaal niet zo voor interesseer. Nu is toch wel gaaf dat je weet welk drankje van welke vrucht gemaakt wordt. Dit keer had ik trouwens mijn volleybal meegenomen dus hebben we nog lekker kunnen beachvolleyballen met de gidsen van Berg en Dal.

Nu lijkt het door al mijn verhalen misschien alsof we niks voor school doen, maar niks is minder waar. We zijn ook dagen heel hard aan het werk en dat harde werken werd beloond want na een geweldige dag Berg en Dal kwamen we thuis, keken we op onze schoolmail en hadden we een leuke mail van onze begeleidster van uit school. We hebben een voldoende voor fase 3 gekregen!! Gisteren hebben we dossieronderzoek gedaan bij onze Stichting Jeugd en Gezin. Als je die nare dingen leest die er om je heen gebeuren word je wel weer even aan het denken gezet. Wat heb ik het toch goed en fijn thuis! Wat is het verschrikkelijk dat ouders hun kinderen zulke dingen aandoen en wat is het frustrerend dat de voogdijzorg hier dan zo gewoon niet op orde is. Gelukkig komen we veel hartverwarmende mensen tegen in het werkveld hier, mensen die blijven vechten voor deze kinderen want zoals ze zelf aangeven; ‘We mogen niet gaan slapbakken want deze kinderen hebben ons nodig en kunnen het niet hebben dat wij als volwassenen gaan slapbakken.' Ik kan niet alles wat we tegenkomen op mijn site zetten, maar het komt erop neer dat er nog veel te doen is in de Voogdijzorg hier.

Ondertussen zijn we de laatste vier weken ingegaan.. We benoemen al steeds aan elkaar wat we hier zo gaan missen maar we hebben afgesproken om dat niet meer te doen. We hebben nog vier weken!! Dus we gaan niet meer zeggen wat we gaan missen, maar vooral waar we allemaal nog van gaan genieten! Het prachtige weer (het heeft al een tijd niet meer de hele dag geregend en vooral de zon laat zich zien, echt liggen zonnen is eigenlijk niet te doen door de warmte), Zuurzak (het lekkerste drankje van Suriname wat niet eens zuur is maar juist zoet haha!), de mensen hier, het geouwehoer s'avonds als we allemaal lekker flauw bezig zijn, de natuur (ja zelfs ik!), de Tulip (stiekem al onze eigen supermarkt hier), de Roti!!!! (want die eet je hier lekker met je handen en smaakt toch anders dan uit een pakje van de C1000), de gaten in de weg, ons geweldige huisje, de terrasjes, de hagedissen in de tuin (die nu al een beetje tam zijn!), dokter Joshua (waar ik deze week maar weer eens geweest ben omdat ik gewoon zo geniaal ben om weer een blaasontsteking te hebben), onze Surinaamse wasmachine (die je kleren meer verrot dan schoon maakt maar dan heb ik tenminste meer kleren om hier te laten dus meer ruimte in mijn koffer dus een goeie reden om hier nog maar eens te shoppen), Carlijn en mijn slaapkamer (Carlijn is gelukkig net als ik niet zo heel netjes dus kan ik gerust losgaan en kleren van mij afgooien wat zorgt voor bergen kleding en andere dingen op onze vloer), Berg en Dal (want we hebben besloten gewoon nog een derde keer te gaan) en alles wat ik nog vergeten ben.

Big brasa, dikke knuffel en geniet van de lekkere voorjaarszon in Nederland!!