Na een paar dagen van volgelopen straten en veel, heel veel regen hebben we nu een paar hele mooie zonnige dagen gehad! Na een stomme nierbekkenontsteking ben ik nu helemaal gezond verklaard en kan ik eindelijk gaan genieten van de zon en alle mooie dingen van het land. Bedankt voor alle lieve berichtjes!

We hebben afgelopen week veel gedaan. Ons onderzoek is in volle gang en we hebben al verschillende instellingen bezocht. Bijzonder! De mensen zijn tot nu toe erg open en we hebben leuke gesprekken gehad. Ik blijf me verbazen over de gang van zaken hier in Suriname vergeleken met hoe alles geregeld is in ons Nederland. Een voogdijinstelling die een gehandicaptenzorg ernaast is gaan doen omdat ze voor gehandicaptenzorg wel geld van de overheid krijgen, bizar. Maandag gaan we naar de Bufaz, dat is een soort Raad van kinderbescherming dus ik vind het best spannend, ben zo benieuwd wat we daar te zien krijgen! Ik heb veel lieve kinderen gezien en de andere meiden en ik zijn het erover eens dat we een heel vliegtuig zouden kunnen vullen met kinderen die we mee willen nemen.

Trouwens, nog zoiets bijzonders. Onderweg naar de instelling kwamen we langs een brailleschool, wat goed dat ze dat hier ook hebben! Alleen kwam er net een blinde man uitlopen die over wou steken.. In de straten zitten geen brailletegels (heet dat zo?) en er zijn geen stoplichten die geluid maken. De beste man wou oversteken en riep gewoon door de straat of hij kon gaan. Er kwam een auto aan van een redelijke afstand maar ik durfde niet te roepen dat hij kon, ik weet natuurlijk niet hoe snel deze man loopt. Gelukkig waren er andere mensen op straat die dit heel normaal leken te vinden, ze keken niet echt om maar riepen gewoon; Jaaa toe maar! De man kwam veilig aan de overkant maar ik vraag me af hoe vaak dit mis gaat.

We hebben ondertussen wat meer van het land gezien. Op zondag hebben we een rondleiding gehad bij Fort Zeelandia, dit was vroeger een Nederlandse handelvestiging. Toch wel interessant om een stukje geschiedenis over Suriname te horen, over de december moorden van 1992 en de invloed van Desi Bouterse. Dit laatste merkten we ook afgelopen vrijdag bij de dag van de Revolutie. Dit is een nationale feestdag geworden dus wij hadden veel gezelligheid verwacht. In het centrum bleek dat er een markt was en wat tenten maar er werd weinig gefeest. Na wat mensen gesproken te hebben bleek dat het nog niet echt leeft, op dit moment (met het gedoe rond Bouterse) zeggen de mensen niet echt in de stemming te zijn voor een feest. De revolutie wordt door veel mensen niet als iets goeds gezien, ook doordat Bouterse hier veel in te doen heeft gehad.

Donderdag hebben we dolfijnen gespot. In een bootje vaarden we op de Suriname rivier en zagen we de dolfijnen om onze boot heen, echt heel gaaf! We hebben vorig weekend dansles gehad en kunnen nu de Merengue dansen, wat we ook dit weekend weer even geoefend hebben.

Ook qua eten hebben we ons weer wat meer verdiept in Suriname, bij verschillende restaurantjes hebben we ons gewaagd aan Surinaamse gerechten en dan zijn er natuurlijk nog de lieve buurvrouwen hier die ons regelmatig een Surinaams hapje komen brengen. De insecten zijn nog wel even wennen. We hebben een weekje ons ‘eigen huisje' moeten verlaten omdat deze een week verhuurd was, we sliepen tijdelijk in een huis een straatje achter ons. Hier sliepen we op de begane grond wat ervoor zorgde dat we veel meer last hadden van beesten. (kakkerlakken, salamanders, kikkers etc.) Dat we op de benedenverdieping sliepen zorgde er ook voor dat we veel beter op onze spullen moesten letten, niks bij het raam laten staan en dergelijke omdat er ‘kruimeldieven' zijn die graag even naar binnen graaien. Niet echt een fijn idee.. Onze laatste nacht daar is de fiets van onze bovenbuurvrouw uit de tuin gejat. Gelukkig zitten we nu weer in ons ‘eigen huisje' dat op palen staat en dus hoog boven de grond, heerlijk!

En het is nu zeker, onze brievenbus doet het!! Afgelopen week hebben we allemaal post gehad, dat hier blijkbaar wordt opgespaard en in één keer wordt bezorgd. Ik heb twee hele lieve valentijnskaarten van Anne en Monique gekregen, thanks ladies!! Voor de liefhebbers, stuur maar een berichtje als je het adres wilt. J Erg leuk om te merken dat de mensen in Nederland je niet vergeten zijn.

Lieve mensen, bedankt voor de leuke reacties, emails, hyves berichten, aan mijn moeder vragen hoe het met mij gaat en alles.

Odi, Claudia.

Ps. Voor nieuwe foto's, zie mapje Suriname II.