Vroeg opstaan, laatste keer mn koffer nakijken, stressen en in de auto naar schiphol! Anne en Monique waren met de trein naar Schiphol gekomen en kwamen daar tegelijk met ons aan, zo lief! Op Schiphol hadden we mijn reisvriendinnetjes Carlijn, Berdien en Sjoukje al snel gevonden. Koffers inleveren, nog even wat drinken met mn familie enzo en toen was het tijd voor het afscheid. Toch best een moeilijk momentje.. Paramaribo is tien uur vliegen, maar de entertainment in het vliegtuig was erg goed en we kregen lekker Surinaams eten dus de tijd ging snel voorbij. Ik ben zelfs maar één keertje van mijn stoel afgeweest! (Om te plassen..)

In Paramaribo aangekomen stonden onze van tevoren geregelde taxichauffeurs te wachten en na een uur rijden kwamen we bij ons huis aan. Het uur rijden ging ook snel voorbij, er was zoveel te zien.. We reden door krottenwijken waar de kinderen zonder al teveel kleren aan op straat liepen.. wat een indrukken! En dan de manier van rijden.. pff hard en onbenullig. Er werd ook erg veel getoeterd onderweg, later bleek dat dit ook wordt gedaan wanneer de mensen elkaar bedanken in het verkeer. Ons huisje is echt vet leuk. De buurvrouw, tevens onze gastvrouw gaf ons een rondleiding en we hebben eerst een half uur ‘ohh wat schattig, ahh wat leuk' geroepen. Vandaag was het een feestdag in Surinaamse, het Chinese nieuwjaar.De meeste winkels enzo waren gesloten, konden net een paar boodschappen halen maar dit was niet erg, we waren kapot van alle indrukken, het vroege opstaan en de reis dus zijn lekker met ons viertjes thuis gebleven. We wouden niet te vroeg gaan slapen omdat het in Surinaamse tijd nog vroeg was en we een beetje in het ritme wouden komen. Naar bed gaan dus zo lang mogelijk gerekt, eerst maar es druk geweest om als echte helden met een bezem en kussens een vleermuis uit ons huis te jagen. Eenmaal in bed hoorde ik pas wat een lawaai het op straat was, vooral het geblaf van de honden! Ken je de film 101 dalmatiërs?! Op het einde van de film gaan alle honden naar elkaar blaffen om iets te zeggen ofzo, nou zo klinkt het hier ook de hele nacht. Het schijnt te wennen. Om half 6 sochtends zat ik met Sjoukje en Carlijn op de bank maar uiteindelijk besloten we toch nog maar even naar bed te gaan omdat het nog wel erg vroeg was.

Toen ik echt opstond vanochtend werd ik zo blij toen ik de zon zag! Beneden ontdekte ik een vrolijke Sjoukje, Berdien en Carlijn. Gisteren was het toch wel spannend, al die indrukken, hoe zouden we slapen en houden we dit andere leventje wel drie maanden vol?! Erg fijn om zelf met een beter gevoel wakker te worden en de anderen ook zo opgewekt te zien. Sjoukje is de ‘zorger' van de groep, ze vraagt de hele dag door wie er wat drinken wil en als ik nee zeg dan krijg ik gewoon wat, dus maak je geen zorgen want ik drink genoeg! =P

Onze eerste ‘echte' dag hebben we de buurt verkend. Onze geweldig lieve buurvrouw Maltie heeft ons stukjes van Paramaribo laten zien, vooral de plekken die wij nodig hadden zoals een supermarkt, telefoonwinkel, zwembaden, Nederlandse ambassade, uitgaansgelegenheid en dergelijke. Vandaag ons internet (jeujj!!) en een Surinaams nummer geregeld. Kon dus ein-de-lijk met huis bellen, wat zij trouwens ook erg fijn vonden. Voelt toch wat beter nu we internet hebben en dus iets meer contact met ‘de normale wereld'. Het leven hier is zo anders, het gedrag van de mensen en gewoon, tjaah anders.. Het was vandaag 38 graden en dat is echt warm maar niks te klagen, heerlijk om op slippertjes rond te lopen! We gingen boodschappen doen in een hele grote supermarkt, de Combé. Wat een chaos crisis in de zaal, niet te geloven. Alles stond gewoon zo onlogisch en het was superdruk. Het schijnt dat de mensen hier in het begin van de maand vooral hun boodschappen inslaan, het kan dus dat het over een paar dagen rustiger is. Wij hadden ergens anders vier handdoeken gekocht, die moesten in een grote kast met vakjes waar dan nummers op stonden. Een mannetje legde onze spullen erin en we kregen een in elkaar geknutseld kaartje mee met ons nummertje. Een soort van jas ophangen tijdens uitgaan, maar dan anders..

Vanavond (na wat geskype, gemail en dergelijke) zijn we een hapje gaan eten bij ‘Zus en zo'. Ik had een soort roerbakgerecht met rijst, te droog en bijna niet weg te krijgen maar wel erg gezellig. Toch allemaal best nog moe, dus nog even onze site updaten en dan lekker slapen.